üzgünlük

Geçmiyor.

Şiir bırakalım. 

"Ama sen uzaklardaydın ey kalbim 

Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı 

Ayın yıldızların çağlayarak 

Berrak şelaler yaparak 

Coşku içinde aktığı 

Bir yerlerdeydi. 

Hani bir gün bir çobana rastlamıştık 

Adı Ferhat mıydı neydi 

Koyunların, kuşların, böceklerin ve çiçeklerin 

Sadakatten mest oldukları 

Herbirinin gözlerinde 

Kaybolur gibi kayar gibi 

Dalıp gittiğimiz o saadet evreni 

Kayaların yüzlerinden okuduğumuz o ebedi bilinç 

Bizi çekip almıştı kılcal damarlarımızdan 

Yaslan göğsüme sevdiğim 

Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir 

Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir 

Toprak gibidir 

Sen ki bulut gibisin 

Ay gibisin güneş gibi bazen  "