günce

-
Dünya, güneşin yaprakları okşadığını gibi değil.
İnsan kendisine arka çıkmakta pek mahir. Şule Gürbüz'ün Coşkuyla Ölmek kitabında bir öyküyle insanın niyetini ortaya döküyor.
Aynı hissi "Yer Altından Notlar" da yaşamıştım. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

günce

-
Çok afilli cümleler yazmışım. Hayat bozbulanıklığı üzerinde afilli bir mintan gibi taşımayı seviyor.  Gidecek yerinin olmadığı zamanlarda  İçindeki kuyuya düşebiliyor. Dünya baştan sonra bir resim  Bir damla tiner birçok şeyi silebiliyor
Devamı

günce

-
Gün, dağın koynuna doğru iniyor bu saatlerde. Ahlat ağacı karanlıkta kaldı. Biraz sonra da ben. Tempolu yürüdüğüm için terledim. Buraya oturduğum için yavaştan üşümeye başladım. Rüzgar vuruyor yüzüme, parmaklarıma şapkama.  Zeynep Betül hanım şöyle demiş: -Dünyada biraz kalıp gideceğiz. Güneş battı.  Tüm ışıklarını çekecek biraz sonra.  Ben, kuru alıç ve ahlat ağacı dağın gölgesinde kaldık.
Devamı

günce

-
Uzun zamandır yazmadığımı fark ettim. Biraz önce yağan yağmurun altında öylece duran bir arı kuşu videosu gördüm. Gerçeğini görmek isterdim lakin ne yağmur yağıyor ne de göçmemiş kuş kaldı bu mevsimde.  Öyle yağan yağmurun altında öyle işte kaç adan kavga etmeden yıkılmadan yılmadan duran öylece duruveren kuş.  Ah, sen ne güzelsin. 
Devamı