günce
Çok afilli cümleler yazmışım.
Hayat bozbulanıklığı üzerinde afilli bir mintan gibi taşımayı seviyor.
Gidecek yerinin olmadığı zamanlarda
İçindeki kuyuya düşebiliyor.
Dünya baştan sonra bir resim
Bir damla tiner birçok şeyi silebiliyor
günce
Gün, dağın koynuna doğru iniyor bu saatlerde. Ahlat ağacı karanlıkta kaldı. Biraz sonra da ben. Tempolu yürüdüğüm için terledim. Buraya oturduğum için yavaştan üşümeye başladım. Rüzgar vuruyor yüzüme, parmaklarıma şapkama. Zeynep Betül hanım şöyle demiş: -Dünyada biraz kalıp gideceğiz. Güneş battı. Tüm ışıklarını çekecek biraz sonra. Ben, kuru alıç ve ahlat ağacı dağın gölgesinde kaldık.